ေျခသည္း လက္သည္းမႈိ

     

      ေျခသည္းလက္သည္းေတြရဲ႕အလွကို ဖ်က္စီးတဲ့ထဲမွာ မႈိေတြကလည္း ထိပ္ဆံုးကပါတယ္ေလ။ အဲ့ဒီမႈိေတြအေၾကာင္းကို သူငယ္ခ်င္းတို႔သိေအာင္ ေျပာျပမယ္ေနာ္။ ေျခသည္းလက္သည္းမႈိကို အမ်ားဆံုးျဖစ္ေစတာက Dermatophytes ဆိုတဲ့ အေကာင္ေလးေတြပါ။ ပူေႏြးစြတ္စိုတဲ့ေနရာမွာ ရွင္သန္ေပါက္ေရာက္ပြားမ်ားတဲ့ ေကာင္ေလးေတြေပါ့။

                  ေျခသည္းေတြဟာ လက္သည္းေတြထက္ ပိုျပီးမႈိစြဲနုိင္ပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ လက္သည္းေတြထက္ ေျခသည္းေတြကို ေသြးေရာက္တာ ပိုနည္းတယ္ေလ။ အဲ့ဒီေတာ့ ေရာဂါပိုးကို တိုက္နုိင္စြမ္းလည္းပိုနည္းတာေပါ့။ ျပီးေတာ့ ေနရာတကာေလွ်ာက္သြားေနရတဲ့ ေျခေထာက္ေတြဟာ ေရာဂါပိုးေတြနဲ႔ ပိုေတြ႔ရတယ္။ ျပီးေတာ့ ရူးဖိနပ္စီးတဲ့သူေတြမွာဆိုရင္  ေျခသည္းေတြဟာ ေမွာင္မိုက္ပူေႏြးျပီး ေခၽြးေတြနဲ႔စိုစြတ္ေနတဲ့အေျခအေနမွာ အၾကာၾကီးေနရျပန္တယ္။ ဒီေတာ့ ေျခသည္းေတြဟာ ပိုျပီးမႈိစြဲလြယ္ေတာ့တာေပါ့။ အဲ့ဒါကလည္း မႈိေတြေပ်ာ္ေမြ႔တဲ့ အေနအထားမ်ဳိးဆုေတာ့ေလ။

ဘာေတြေၾကာင့္ ျဖစ္တတ္လဲ ??

               ေျခသည္းလက္သည္းမႈိရဲ႕အစကေတာ့ အေရျပားမႈိကေန စတတ္တယ္။ ဥပမာေျပာရရင္ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြၾကားမွာျဖစ္တဲ့ အေရျပားမႈိကေန ေသခ်ာမကုရင္ ေျခသည္းေလးေတြကိုပါ မႈိစြဲေရာ။ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကို ယားလို႔ကုတ္ရင္းနဲ႔ လက္သည္းေတြကိုပါ မႈိစြဲလာနုိင္ေရာ။ 

               ဒါမွမဟုတ္ရင္လည္း ေရနဲ႔ ထိေတြ႔တာမ်ားတဲ့သူေတြေပါ့။ လယ္ထဲ ေခ်ာင္းထဲမွာ အလုပ္လုပ္တဲ့သူေတြ။ လက္ခဏခဏေဆးတဲ့သူေတြ၊ အ၀တ္ေလ်ွာ္၊ ပန္းကန္ေဆး၊ ေရကိုင္တာမ်ားရင္ လက္သည္းအေျခက အေရျပားေလးက ထိခိုက္ပြန္းပဲ့နုိင္တယ္ေလ။ အဲ့ဒီေတာ့ မႈိေတြက လြယ္လြယ္နဲ႔ ၀င္နုိင္ျပီေပါ့။ အဲ့လိုပဲ ေျခသည္းလက္သည္းေတြ ဒဏ္ရာရရင္လည္း ပိုး၀င္နုိင္တယ္ေလ။

               တကယ္လို႔ ကိုယ္ခံအားနည္းတဲ့အေျခအေနေတြ (AIDS၊ ကင္ဆာေဆးသြင္းခံရတဲ့သူမ်ား)၊ ဆီးခ်ဳိရွိသူေတြ၊ ေသြးလွည္႔ပတ္မႈမေကာင္းတဲ့သူေတြ (အသက္ၾကီးသူေတြ၊ ေဆးလိပ္အလြန္ေသာက္တဲ့သူေတြ) မွာေတာ့ လြယ္လြယ္နဲ ႔ေျခသည္းလက္သည္းမႈိစြဲနုိင္ပါတယ္ေနာ္။

               ျပီးေတာ့ ေျခအိတ္၊ ရူးဖိနပ္ေတြ၊ ထိပ္ပိတ္ဖိနပ္ေတြ အျမဲ၀တ္သူေတြမွာလည္း ေခၽြးေတြနဲ႔ ပိတ္ေလွာင္ျပီးျဖစ္တတ္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ေျပာင္းျပန္ကေတာ့ ဖိနပ္မစီးတဲ့သူေတြေပါ့။ ဖိနပ္လည္းမစီးပဲ ဟိုဟိုဒီဒီေလွ်ာက္သြားရင္လည္း ျဖစ္ျပီသာမွတ္ေတာ့။ အဲဒီ ဟိုဟိုဒီဒီမွာ ညစ္ပတ္တဲ့ေနရာေတြေတာင္ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ စိုစြတ္တဲ့ အမ်ားပိုင္ေနရာေတြ ေရကူးကန္တို႔၊ ေရခ်ဴိးခန္းတို႔၊ Gym တို႔မွာ ဖိနပ္မစီးပဲေနရင္၊ ေျခသည္းလက္သည္းမွာလည္း အေပါက္အျပဲေတြရွိေနရင္၊ ကိုယ္ခံအားက်ေနတဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္ေနရင္လည္း ေရာဂါပိုး၀င္ႏိုင္တယ္ေနာ္။ ဒါေလးေတြကို ေသခ်ာဂရုစိုက္ေပးမယ္ဆိုရင္ ေျခသည္းလက္သည္းမွုိမျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ႏိုင္တယ္ေလ။

ေရာဂါလကၡဏာမ်ား

Distal Subungual Onychomycosis
ဒီပံုစံမွာ လက္သည္းရဲ႕ အဖ်ားထိပ္ေလးေတြမွာ အျဖဴေရာင္၊ အညိဳေရာင္၊ အ၀ါေရာင္၊ အကြက္ေလး ေတြေပၚလာပါတယ္။ လက္သည္းလည္း ကြာလာတတ္တယ္။

White Superficial Onychomycosis
လက္သည္းေျခသည္းေတြမွာ အျဖဴေရာင္အကြက္ေလးေတြ ေပၚလာတယ္။ လက္သည္းေျခသည္းေတြဟာ ၾကမ္းလာတယ္၊ ၾကြတ္ဆပ္လာတယ္။

Proximal Subungual Onychomycosis
ဒီပံုစံကေတာ့ ျဖစ္တာရွားတယ္။ လက္သည္းအရင္းပိုင္းမွာ ျဖဴ၀ါ၀ါအကြက္ေလးေတြေပၚလာျပီး ေနာက္ပုိင္းမွာ
လက္သည္းတစ္ခုလံုးကို ျပန္႔သြားပါတယ္။

Candida infection
ဒီပံုစံကလည္း အျဖစ္မ်ားပါတယ္။ ဒီပံုစံမွာ လက္သည္းက ထူျပီး ၾကမ္းလာတယ္။ ျပီးေတာ့ အတြန္႔ အေျမာင္းေလးေတြလည္း ျဖစ္လာတတ္တယ္။   

               ေျခသည္းလက္သည္းမွုိစြဲစမွာ နာလည္းမနာဘူး။ အျဖဴကြက္ အညိဳကြက္ေတြေပၚလာတယ္။ ဆိုးလာတာနဲ႔အမွ် ထူလာတယ္။ ၾကြတ္ဆပ္လာတယ္။ ၾကမ္းလာတယ္။ ပံုပ်က္လာတယ္။ ေတာ္ေတာ္ကို ဆိုးလာျပီဆိုရင္ နာလာတယ္။ အနံ႔နံလာတယ္။ ေျခသည္းလက္သည္း ကြာထြက္တတ္တယ္။ ပထမ တစ္ေခ်ာင္းထဲ ျဖစ္တာကေန တျခားလက္သည္း ေျခသည္းေတြပါ ျဖစ္လာတတ္တယ္။ ကိုယ္ခံအားနည္းတဲ့ AIDS ေရာဂါရွင္၊ ေသြးကင္ဆာ၊ ဆီးခ်ဴိေသြးခ်ဴိ ကိုယ္တြင္းအဂၤါ အစားထိုးထားရသူေတြ ပိုးသတ္ေဆး၊ စတီးရြိဳက္ေဆး ၾကာရွည္စြဲေသာက္ေနရသူေတြ၊ ကင္ဆာေဆးသြင္းကုသမွုခံယူေနရသူေတြဟာ ပိုး၀င္လြယ္တယ္။ ျပီးရင္လည္း ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မေကာင္းတတ္တာမို႔ အရမ္းသတိထားရပါမယ္။

ကုသမွု
                ေျခသည္းလက္သည္း မွုိစြဲတာကို လိမ္းေဆး ေသာက္ေဆးေတြနဲ႔ ကုသလို႔ရပါတယ္။ ေရာဂါအေျခအေနေပၚမူတည္ျပီး လိမ္းေဆးနဲ႔တင္ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္သလို ေသာက္ေဆးတြဲမွ ရတဲ့အေျခအေနေတြလည္း ရွိပါတယ္။ လိမ္းေဆးမွာ Ketoconazole ၊ Clotrimazole လိမ္းေဆး ေတြကို တရက္ ၂ ၾကိမ္မွ ၃ ၾကိမ္ကို ၂ပတ္ေလာက္ ေန႔တိုင္း စြဲလိမ္းေပးရမယ္ေနာ္။ တကယ္လို႔ ေရ၀ဲ၊ သဲ၀ဲ၊ ေပြးစတဲ့ အေရျပားမွုိေတြ ရွိေနရင္ေတာ့ အဲဒါေတြကိုလည္း ၂ - ၃ ၾကိမ္ ၂ ပတ္မွ ၁ လထိ လိမ္းေပးရပါမယ္။ ေသာက္ေဆးေတြၾကေတာ့ ေဘးထြက္ဆိုးက်ဴိးေတြရွိတယ္။ မေသာက္သင့္တဲ့သူေတြလည္းရွိတယ္။ အဲဒါကို ၾကာရွည္စြဲေသာက္ရမွာဆိုေတာ့ ဆရာ၀န္နဲ႔ တုိင္ပင္ျပီးမွ ေသာက္သင့္တာမို႔ မေျပာေတာ့ဘူးေနာ္။ ဒါေၾကာင့္ ေျခသည္းလက္သည္းမွုိက အေျခအေနဆိုးေနရင္ေတာ့ ဆရာ၀န္နဲ႔ ျပသျပီး လိုအပ္တဲ့ ကုသမွုကို ခံယူတာ အေကာင္းဆံုးပါ။ လက္သည္းကို ခြဲစိတ္ျပီး ဖယ္ပစ္ရမယ့္အေျခအေနလည္း ရွိႏိုင္လို႔ပါပဲ။

                 ကုသမွုေတြကို ခံယူေနျပီး ထိေရာက္မူရွိတယ္ဆိုရင္ ပံုမွန္က်န္းမာတဲ့ ေျခသည္းလက္သည္းက တျဖည္းျဖည္းထြက္လာပါလိမ့္မယ္။ တကယ္လို႔  ၁ လေလာက္ေနလို႔မွ ေျခသည္းလက္သည္းသစ္ ထြက္မလာဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဆရာ၀န္နဲ႔ ျပသပါ။ ထိေရာက္မွုရွိတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၆ လ ေလာက္မွာ ပိုးရွိေနတဲ့အပိုင္း လံုး၀ကုန္သြားပါလိမ့္မယ္။

                ျပီးေတာ့ မွိုစြဲေနတဲ့ ေျခသည္းလက္သည္းကို အတိုပဲထားပါ။ လက္သည္းညွပ္ကိုလည္း သီးျခားသံုးပါ။ ထိခိုက္ရွနာမျဖစ္ေအာင္လည္း ဂရုစိုက္ပါ။ တတ္ႏိုင္သမွ် ေျခာက္ေသြ႕ေအာင္ထားပါ။ ေရနဲ႔ထိေတြ႕ရတဲ့ အလုပ္လုပ္ေနရတယ္ဆိုရင္ ရာဘာလက္အိတ္၊ ရာဘာဖိနပ္တို႔ကို ၀တ္လို႔ရပါတယ္။ ရူးဖိနပ္လိုမ်ဳိး ထိပ္ပိတ္ဖိနပ္ေတြ မစီးပါနဲ႔။ အျပင္သြားရင္ ဖိနပ္မစီးဘဲမေနပါနဲ႔။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဖိနပ္အသစ္စီးပါ။ ဖိနပ္အေဟာင္းကိုလည္း ေဆးလို႔ရရင္ ေသခ်ာေဆးေၾကာပါ။ ေနလွန္းပါ။ လံုး၀ေကာင္းသြားမွ လက္သည္းနီဆိုးပါ။ ပိုး၀င္ေနတဲ့ ေျခသည္းလက္သည္းကို မကိုင္ခင္နဲ႔ ကိုင္ၿပီးခ်ိန္မွာ လက္ကို ဆပ္ျပာနဲ႔ ေသခ်ာေဆးပါ။

သဘာ၀နည္းနဲ႔ ကုသမွု - ေရနဲ႔ ဗီနီဂါကို တ၀က္စီေရာၿပီး မိွုစဲြေနတဲ့ ေျခသည္း လက္သည္းကို တရက္ကို ၃ ၾကိမ္ နာရီ၀က္စီ စိမ္ေပးပါ။ ၿပီးရင္ ေျခာက္ေသြ႔ေအာင္ သုတ္ဖို႔ မေမ့နဲ႔ေနာ္။

                ဒီေလာက္ဆိုရင္ ေျခသည္းလက္သည္းမွုိရွိေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ဘယ္လုိ ဂရဳစိုက္လုပ္ေဆာင္ရမယ္ဆိုတာ သိသြားေလာက္ျပီ။ မရွိတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ႏိုင္ေလာက္ျပီေနာ္။ ရင္ႏွင္းသူငယ္ခ်င္းေလးေတြ အျမဲက်န္းမာလွပေနပါေစရွင္.. ။

ပို႔စ္ကို ကူးယူေဖာ္ျပမယ္ဆိုရင္ 

Myanmar Sky Link
(Myanmar Health & Beauty Website)